Gerçek dostu olmamak, yalnızlığın en kötüsüdür.
Kendi nefsine güveni olmak; insana fedakarlığa katlanmak, kendi sanıcından su içmesini, kendi tatlı ekmeğini yemesini, kendi çalışmasıyla hayatını kazanmasını öğretir.
Bir insan işe kesinlikle başlarsa, kuşkularla bitirir hayatını. Ama önce kuşkularla başlarsa , kesinliklere varabilir en sonunda?
Kurnazlık, aşağılık ya da çarpık türden bir bilgeliktir?
Bilgi; zevk veya iddia, başkalarına üstünlük, menfaat, şöhret ya da güçlü olmak için değil; hayatımızda kullanılmak ve yararlanılmak için aranmalıdır?